Küçükken en sevdiğim halk ozanı Fuzuli idi. Yazdığı herhangi bir maniyi hatırlamıyorum, adıydı beni benden alan. Baki'yi de çok sevebilirdim, adam sonsuzluğun sembolü yapmış kendini, neden sevmedim?
Çünkü Fuzuli bana göre daha anlamlı, alaycı, muzur ve gerçekçiydi. Fuzuli ismiyle insanlara bir şeyler anlatmak istemiş diye düşünüyorum. İnsanlarla hem dalga geçmiş hem kafalarına bir şeyler belletmeye çalışmış. Hayat ve dünya da Fuzuli gibi değil mi? Anlamlı, alaycı, muzur, gerçekçi fakat aynı zamanda da gerçek anlamda fuzuli. Hayat gerçekten boş....
